كاش تقدير ها رنگين نبود ، حرفهاي سينه ام سنگين نبود

كاش درد هاي مادر من فاطمه ، بر دلم همچون غمش سنگين نبود

كاش باشم بر زخمهايش مرهمي ، در دل شب بر اشكهايش همدمي

كاش مي شد تو بماني مادرم ، بر دلم مرهم بذاري مادرم

كاش مي شد در مسير زندگي ، در ميان لحظه هاي بندگي

عشق را با فاطمه تفسير كرد ، جام دل را از كلامش سير كرد

كاش مي شد در جنون لحظه ها ، هرگز از جانم نمي گشتي جدا

كاش مي شد بر مزارش گريه كرد ، در دل شب در كنارش مويه كرد

كاش مي شد دست بر قبرش كشيد ، از جهان و آدميان دل بريد

خسته ام از بغض کهنه عشق، سنگینه تحملش تو صدام
                خوبه که به یاد تو قانع ام، می تونم بگذرم از شکوه هام
                        باورش سخته برام، ولی من میرم و چیزی ازت نمی خوام
                                    اما بدون هرجا برم بعد تو بغض عشق میمونه از تو برام

بغض من وا نمیشه تو صدام، خدایا یه دریا گریه می خوام
       نفهمید اون که باید می دونست، بیشتر از جون هنوز عزیز برام
                با جدایی هیچی تموم نمیشه، عاشق از عاشقی سیر نمیشه
                                        بگو تو اگه عاشق نبودی، عاشقت از تو دلگیر نمیشه

بغض عشق مونده هنوز تو صدام، هنوزم هیچی ازت نمی خوام
                عاشقت بودمو از عاشقی جز غمت هیچی نمونده برام
                       اما من هنوز به پات مونده ام، یه لحظه بی درد نیاسوده ام
                               از جدایی خیلی اگه گذشته، اما هنوز به عشقت آلوده ام

با جدایی هیچی تموم نمیشه عاشق از عاشقی سیر نمیشه
بگو تو  اگه عاشق نبودی عاشقت از تو دلگیر نمیشه

به خدا دوستت دارم ...

http://farhad-mk.blogfa.com