كاش تقدير ها رنگين نبود ، حرفهاي سينه ام سنگين نبود

كاش درد هاي مادر من فاطمه ، بر دلم همچون غمش سنگين نبود

كاش باشم بر زخمهايش مرهمي ، در دل شب بر اشكهايش همدمي

كاش مي شد تو بماني مادرم ، بر دلم مرهم بذاري مادرم

كاش مي شد در مسير زندگي ، در ميان لحظه هاي بندگي

عشق را با فاطمه تفسير كرد ، جام دل را از كلامش سير كرد

كاش مي شد در جنون لحظه ها ، هرگز از جانم نمي گشتي جدا

كاش مي شد بر مزارش گريه كرد ، در دل شب در كنارش مويه كرد

كاش مي شد دست بر قبرش كشيد ، از جهان و آدميان دل بريد

خسته ام از بغض کهنه عشق، سنگینه تحملش تو صدام
                خوبه که به یاد تو قانع ام، می تونم بگذرم از شکوه هام
                        باورش سخته برام، ولی من میرم و چیزی ازت نمی خوام
                                    اما بدون هرجا برم بعد تو بغض عشق میمونه از تو برام

بغض من وا نمیشه تو صدام، خدایا یه دریا گریه می خوام
       نفهمید اون که باید می دونست، بیشتر از جون هنوز عزیز برام
                با جدایی هیچی تموم نمیشه، عاشق از عاشقی سیر نمیشه
                                        بگو تو اگه عاشق نبودی، عاشقت از تو دلگیر نمیشه

بغض عشق مونده هنوز تو صدام، هنوزم هیچی ازت نمی خوام
                عاشقت بودمو از عاشقی جز غمت هیچی نمونده برام
                       اما من هنوز به پات مونده ام، یه لحظه بی درد نیاسوده ام
                               از جدایی خیلی اگه گذشته، اما هنوز به عشقت آلوده ام

با جدایی هیچی تموم نمیشه عاشق از عاشقی سیر نمیشه
بگو تو  اگه عاشق نبودی عاشقت از تو دلگیر نمیشه

به خدا دوستت دارم ...

http://farhad-mk.blogfa.com

تورابه دادگاه خواهندکشید ...
شاید به حبس ابد محکوم شوی .
جزییات جنایتت مشخص نیست اما اثر انگشتت رابرروی قلبی شکسته یافته اند.

مگه عاشقت نبودم                                  مگه باورت نداشتم

مگه آخرش خودم رو                                 پای باورم نذاشتم

مگه هر نفس نخواستم                            تورو هم نفس بدونم

چی شد اون صدا که باید                         حالا با خودم بخونم

تنهایم  تنهای  تنها یم                             آزاد از امروز و فردایم

مگه پای قصه هارو                                 به شب تو وا نکردم

مگه تا همین ترانه                                 تو رو هم صدا نکردم

تو رو همصدا نکردم                                که نموندی عاشقونه

می خوام با خودم بخونم                         برو از همین ترانه 

تنهایم  تنهای  تنها یم                            آزاد از امروز و فردایم

كاش قلبم درد پنهاني نداشت

چهره ام هرگز پريشاني نداشت

كاش مي شد دفتر تقدير عشق

حرفي از يك روز باراني نداشت

كاش مي شد راه سخت عشق را

بي خطر پيمود و قرباني نداشت

این روزا عادت همه رفتن ودل شکستنه
درد تموم عاشقا پای کسی نشستنه
این روزا کارآدما دلای پاک وبردنه
بعدش اونو گرفتنوبه دیگری سپردنه
این روزا کارآدما توانتظارگذاشتنه
ساده ترین بهانشون ازهم خبرنداشتنه
این روزا سهم عاشقا حسرت بی وفاییه
جرم تمومشون فقط لذت آشناییه
این روزا عادت گلا مرگ و بهونه کردنه
کار چشای آدما دل رو دیونه کردنه
این روزا هیچ مسافری برنمی گرده به خونه
چشای خسته تا ابد به درب بسته می مونه
این روزا جرم عاشقا شهر دل وفروختنه
چاره فقط نشستن و به پای چشمی سوختنه
اسم گلارو این روزا هرگز کسی نمی دونه
اما تو تا دلت بخواد اینجا غریب فراوونه
این روزا آدما کمن پشت نقاب پنجره
کمتر می بینی کسی رو که تا ابد منتظره
مردم ما به همدیگه فقط زود عادت می کنن
حقا که بی وفایی رو خوبم رعایت می کنن

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی........

صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی.......

شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین.....

ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی........

میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم........

چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته میرانی........

تپش های دل خسته چه بی تاب و هراسانند.....

به من آخر بگو ای دل چرا امشب پریشانی........

دلم دریای خون است وپر از امواج بی ساحل.....

درون سینه ام آری تو آن موج هراسانی........

هماره قلب بیمارم به یاد توشود روشن......

چه فرقی می کند اما تو که این را نمی دانی.......

  داری بدون من میری٬ می خندی وقت رفتنت

می خندی التماس من٬ نوازشه روی تنت

می خندی اشکای منو رو صورتم جا می زاری

تو غربت نبودنت دستامو تنها می زاری

تو هم به غربتم بخند که تو نخندیده بودی

حالا تو هم ندیده باش که اشکمو دیده بودی

تو هم بخند که خنده هات، مرهم زخمای منه

اگرچه می خندی به من،برو که وقت رفتنه

برو گلم پیشم نمون! به فکر مرگ من نباش!

تو آسمون من نشو ولی یه جا ستاره باش!

همیشه تو خیال ِ من، من و تو مال هم بودیم

تو قصه می خواستی، ببین، من و تو هم قصه شدیم

تو هم برو که رفتنت، خیلی به قصه مون میاد

برو گلم ولی بدون: دوست دارم خیلی زیاد...

 

دلشادم از هر آنچه تو دلشادی

غمگینم از هر آنچه تو غمگینی

هر چند فراق تو دیوانه می کند مرا

شادم که در خواب مرا بهانه می گیری

می دانم از الفبای عشق دوری هنوز

در سایه غرور مردانگی ات زنده ای

شاید گریختی روزی از این هجوم

 شاید بگویم برای همیشه دیر کرده ای  

طوفان خشم تو را آرامشی نخواهد بود

تا لحظه ای که حقیقت اسیر تقدیر است

باید بخواهی و با من یکی شوی

ورنه تا ابد عشق بسته به زنجیر است

یک شب ستاره های آسمان برای تو

هر شب خیال تو در خواب برای من

یک روز گرمی خورشید از آن تو

هر روز غم تنهایی برای من

آری خودم خواستم بمانم در این انتظار تلخ

شاید وصال تو مرا رها کند از این عذاب

شاید تولدی دوباره باشد برای ما

شاید که آزاد شویم هر دو از این سراب .